Fulltime Bestweter, parttime betweter                                          

Schrijft te lange blogs op willekeurige momenten.

Hoe kiest Bestweter zijn topics uit? In mijn digitale omgeving en ook daarbuiten doe ik een onschatbare rijkdom aan inspiratie voor topics op. Uit die berg topics kies ik vervolgens de moeilijkste optie en besluit om al het beeldmateriaal op mijn websites zelf te gaan tekenen. Op een tekenpad, met de motoriek van een 12-jarige. Stelselmatig bereik ik dan een punt van pure wanhoop, waarop ik denk: ‘waarom ben ik niet gewoon een blog over reizen begonnen of rebrand ik mezelf niet als foodie‘. Om vervolgens weer op precies hetzelfde punt te belanden; mijn chaotische persoonlijkheid in blogvorm in leven houden.

“De weg van de minste weerstand zeg je… Ligt dat niet ergens bij Waspik?” – mijn brein

Mijn mentale Tom Tom navigeert de synapsen in mijn brein standaard langs de toeristische route. Met alle consequenties van dien. Dit impliceert dat ik mijn plaats van bestemming niet altijd op het meest optimale moment bereik

“Je wilt dus omslachtig aangeven dat je op willekeurige momenten post?” – ongeduldige jij

“Ja. Daar komt het in feit op neer” – wollige ik

Is het dan wel de moeite om Bestweter.nl in de gaten te blijven houden?

Ja, ik want ik doe wel mijn best om zo snel mogelijk berichten online te zetten. Maar;

Nee, ik kan geen constante stroom aan blogs garanderen. Zie het als een soort van loterij waar je gratis aan deel kunt nemen om op kwalitatief hoogstaand niveau vermaakt te worden. Geheel gratis. Bovendien geef ik je de mogelijkheid om betekenis te geven aan je relatief zinloze bestaan hier op deze waterbal (71% van de aarde is water), die we planeet aarde noemen.

En wie weet kan je nog een keer indruk maken op je collega’s bij het koffieautomaat met een goed verhaal.

Wat wil ik met Bestweter bereiken

Wat begonnen is als tegengeluid op blogs die voortdurend onderwerpen herkauwen, is uitgegroeid tot een kijkje in de psyche van een typische millenial. Bestweter is een dwarsdoorsnede van de persoon die achter dit pseudoniem schuil gaat; een overbewuste en – bij wijle – onzekere adolescent, die zich over triviale menselijke aangelegenheden blijft verwonderen als een kind in de snoepwinkel.

De ‘waarom-vraag’ is altijd centraal gebleven. Gestart als betweter en eindigend als Bestweter. Met deze visie ben ik mijn blog gestart. Uiteindelijk denken we allemaal de waarheid in pacht te hebben. We vinden dat onze mening ertoe toe. We zijn allemaal speciaal, allemaal uniek. Maar je bent niet speciaal. Ik evenmin.

Bestweter is een cynische hyperbool om de betrekkelijkheid van het leven duiding te geven. De dikke virtuele knipoog die ik uitdeel naar mezelf, middels de woorden die voorbij schuiven op mijn coputerscherm. Laten we het leven niet te serieus oppakken. Neem alles met een korreltje zout.

Tequila? Iemand?

zout oester